احساسات شخصی

هرشب بی پایانی،یک سپیده دم به دنبال دارد هرآسمان ظلمانی یک اشعه درخشان درپی دارد  وآن برتومی درخشد،نمی توانی ببینی.توتنهاکسی هستی که می توانی برمن نورافشانی کنی یک حس شخصی که امشب تورالبریزمی کندوسکوت میان ماسایه،گسترمی شود،سایه ها نوررا می دزدندوهرجا بیابی اش،هرجایی که شاید راهنمایی کند.بگذاراحساس شخصیت به سوی من رهسپارشود،نزدمن بیا آنگاه که روحت خسته است وقلبت آزرده،آیا به عشق چون خیابانی اندیشیده ای خب،این جادو مسیراست،چشم بگشا.نمی توانی مارااینجا ببینی،پس چطورانکار می کنی

یک روزدیگرهم بااوسرشد.فقط خداحافظی نه چیزدیگری،چه حسی است تنهایی ودیگری .این همه خورشید،این همه دریا.بلا،سپیده دمان.بلا،زیباترین زن دنیا،اون همه آن چیزیست که نیازدارم بعدازفروش،به زیرپوست من می خزد مصراعی می شوددردفترشعرمن.اون عشق من بودودوستمونیزمی دانست چگونه مرادرهم بشکند.همچون گویی کریستالی ازهمه چیزهای بدمارابرحذرمی داشت از قلب خویش حتی به من بنگر،خواهش می کنم بارنج واندوه،خوداینجا هستم.این بار یک بار دیگرتو فهمیده ای که عاشقت شده ام